My boss is a dickhead.

Het is tijd om door te gaan. Na 1,5 maand hier op de farm te hebben gewerkt, pak ik morgen de trein naar Sydney om woensdag naar Perth te kunnen vliegen :). Ik heb er ontzettend veel zin in! Maar zoals altijd nadat ik langer op 1 dezelfde plaats ben en weer door ga, ben ik weer een beetje zenuwachtig en is het afscheid nemen weer moeilijk. Al is het dit keer wel een heel raar afscheid.. Daar later meer over.

Sinds mijn laatste reisverslag heb ik nog veel leuke dingen gedaan en meegemaakt. Er was een locale markt met organisch voedsel en demonstraties. Zaterdagavond  feestjes in de locale pub in Forbes. Bart heeft me leren vrachtauto rijden! Tijdens het werk moest ik vooral trekkers en machines schoonmaken. Nog een paar dagen moest ik stokken rapen voor de vader van mijn baas, een dodelijk saai klusje. Alsof je de taken uit het bos moet opruimen.. Neverending.

Gelukkig heb ik de afgelopen 2 weken veel met Bart op kunnen trekken. Een supergezellige Belgische jongen die voor dezelfde knettergekke baas werkt. Soms hadden we avondjes in de huisje op de farm, gezellig met de open haard aan en een biertje erbij. Soms gingen we in de pub wat drinken als we beide in het drop waren. Een super relaxte dag in Parkes doorgebracht en gepicknickt in het parkje. Nooit niet woorden tekort met Bart ;)

Al sinds het begin werd mij verteld hier dat ik me niet te veel moest aantrekken van Gus, de baas. Ik vond het al wel wat een rare, maar nooit niet problemen mee gehad. Hij had wel zijn gebreken, zoals het nooit niet optijd laten weten wat je moet doen of waar je heen moet. Pas op de dag zelf vertellen dat je weer voor dagen de middle of nowhere ingaat of hij liet gewoon niks van zich horen als je moest werken. Ik was in het begin niet vaak in contact met Gus, aangezien ik veel op de farm in Condo zat. Toen het zaaien daar klaar was, moest ik op de andere farm werken die dichten bij het dorp zit. Toen is het mij pas echt gaan opvallen wat een rare man dit is..
Normaal praten kan je met hem niet. Ratelen of wartaal praten, dat doet hij. Overzichtelijk of logisch is ie niet en planning? Daar heeft ie nog nooit van gehoord. Per 5 minuten veranderen zijn gedachten en iedereen moet zich maar aanpassen. Alles moet maar gaan zoals hij het wil.

Dit is nog wel vol te houden, zolang je weet dat het tijdelijk is. Ik werk hier maar kort en ik vind het werk superleuk! Plotseling moest ik terug naar Condo, en dit keer ging de baas mee! Ik keek er al tegenop en direct bij aankomst warden mijn angsten werkelijkheid.. Geen gedag, maar commentaar. Zo luidruchtig als wat loopt ie door het huisje, hij staat de groente te hakken alsof hij een koe aan het slachten is en ik ben verbaasd dat de deuren er nog inzitten. Overal had hij wel commentaar op en ik voelde me niet fijn meer bij hem.
 

Vanaf afgelopen vrijdagmiddag had de baas geen werk meer voor me en dus veblijf ik weer in town. Gelukkig kwam Bart zaterdagochtend ook weer terug en hebben we nog 2 dagen samen kunnen doorbrengen. We konden nog even lekker eten op de kosten van de baas :P. Ik was blij met alle afleiding, want gatsie, wat mis ik de survival! Daar had ik echt heel heel graag bij willen zijn!

Sinds vanochtend is Bart dan uiteindelijk ook vertrokken (na een grote discussie met Gus was hij weer teruggekomen zondag). Jammer genoeg kan ik vandaag niet werken en dus ook geen afscheid meer nemen van Joe, John en Hellen. Zelfs Gus zal ik waarschijnlijk niet meer zien voordat ik wegga. Helaas zal ik dus vertrekken zonder een echt afscheid, maar vol goede herinneringen. Ik heb ontzettend veel geleerd hier en zoveel gedaan. Hoewel mijn baas de raarste persoon is die ik ooit ontmoet heb, ga ik het hier wel missen.

Thanks for reading again!

Cheers!