back in auckland, the place where it all started

Mijn tijd zit erop: visa verlopen, tijd om terug naar Australië te gaan. Ja, daar ben ik best verdrietig om. Gelukkig neem ik al mijn goede herinneringen met me mee en kan ik me verheugen op het moment om terug te keren naar nieuw-zeeiland. Nieuwe dromen zijn gemaakt.

Mijn laatste 2weken in nieuw Zeeland heb ik doorgebracht in Culverden(op die boerderij), in Takaka(hippie dorpje), in cable bay(boerderij zo groot als het eiland zelf) en op de boot, in de bus en op het vliegveld..

In culverden werd mij geleefd hoe ik honing kon maken en voor 2 dagen lang mocht ik samen met jessie manuka honing maken. Met Jim film avondjes gehouden met zijn heerlijke muffins en met John en (naam vergeten) in de nacht op herten jacht geweest. Superspannend en een mooi rendier geschoten. Nouja, hij dan :p
Superlieve kids waar ik op mocht passen. Goede manieren en al zoveel mensenkennis.

Tijdens het liften heb ik echt zulke lieve mensen ontmoet! Waarmee ik samen iets ging drinken, die me adresjes gaven voor in Oz, die me een slaapplaats aanboden(een lieve vrouw met een goed hart) en een vrachtwagenchauffeur die me oppikte! Supervet in die truck. Ik denk er wel goed om bij wie ik in de auto stap, en bij twijfel zeg ik nee. Blijkbaar gaan er nogal wat verhalen dat er een paar lifters zijn verkracht of bijna vermoord.

In takaka werd ik zomaar mee gevraagd door een lieve vrouw om mee te doen met bodypump! Superleuk om zo even de locals te ontmoeten. Phoe, waar zijn mijn spieren gebleven? ;p ik sport niet zoveel meer en dat kan ik merken haha.
De volgende dag was er een locaal feest. Mensen gingen helemaal gek. Denk ik ook wel dat sommigen wat drugs gebruikt hadden, iedereen liet zich helemaal gaan. Iedereen wordt totaal geaccepteerd, gewoon om wie je bent. Maakt niet uit hoe ja eruit ziet, wat je aan hebt of wat voor stoornis je hebt, ze nemen je zoals je bent.

Zo ineens kwam ik weer in nelson terecht bij achii. Ik kon daar weer overnachten en hij bracht me naar cable bay, waar ik kon werken nog voor mijn laatste daagjes in nz. Die boerderij was zo groot als het eiland! Het kostte me 2,5 uur om er omheen te lopen via het pad. Al was ik ook wel een beetje heel erg verdwaald en verkeerd gelopen.. lekker met de quad over het eiland crossen en genieten van het magnifieke uitzicht. Ongelooflijk.
Op zondag met het gezin naar de kerk. Erg interessant. Ik mocht aanwezig zijn toen ze gingen dopen en mensen een hart onder de riem staken. Indrukwekkend was het. Ze geven zoveel steun aan elkaar en zo goed zijn ze voor anderen.
Nikki leerde me van alles te maken: sweet chili sauce, tomato relish, ratatouille, gedroogde vruchten en jam etc. We haalden alles vers uit de tuin: appels, peren, appelperenfruit(?), limoenen, citroenen, sinaasappels, bananen, walnoten en allemaal soorten groente.

Vanuit picton nam ik de Ferry naar Wellington, vanwaar ik de nachtbus nam naar auckland. Een reis die alles behalve fijn was.. vanaf het moment dat ik in de bus zat, voelde ik me niet goed. Al na een halfuur in de bus begon ik er overgeven en dat ging maar niet over. Gisteren was echt een hel dag, zo ziek. Gelukkig kon ik even met mem skypen vanuit mijn hostel. Vandaag is het ietsje beter maar nog lang niet goed. Gelukkig heb ik nog de hele dag kunnen slapen en rusten voordat iknweg moest.
Ik zit nu op het vliegveld, een beetje verdrietig dat ik nu toch echt nieuw-zeeland moet verlaten. Morgen verloopt mijn visum..

Oant sjen mar wer!